Dom towarowy dotarł do nas z Paryża.

Zakupy w Paryżu

Pierwsze domy towarowe pojawiły się w Paryżu w drugiej połowie XIX w. Był to okres wielkich przemian społecznych, które zapoczątkowała rewolucja przemysłowa. Umożliwiła ona produkcję dóbr konsumpcyjnych na masową skalę. To dało początek społeczeństwu konsumpcyjnemu. Na tym tle powstały pierwsze domy towarowe.
 
Zastosowano w nich całkiem nowatorskie (jak na epokę) techniki sprzedaży. Wszystko było pomyślane w ten sposób, by obudzić w klientkach gorączkę zakupową: wolny wstęp do sklepu, wolny dostęp do towarów, przebogaty asortyment. Ceny były z góry ustalone (na produktach pojawiły się wywieszki z cenami). To położyło koniec wcześniej popularnemu targowaniu się.
 
Klientkom dano możliwość wymiany lub zwrotu towaru. Sklepy zostały podzielone na działy, z których każdy starał się przyciągnąć kupujących jak najwystawniejszymi i najpomysłowszymi dekoracjami. Pojawiły się pierwsze promocje i reklamy. A klientkom z prowincji stworzono możliwość dokonania zakupu dzięki katalogom wysyłkowym.
 
W tych nowych domach handlowych klientka (a więc kobieta) miała być królową. Przypominały one świątynie wzniesione na cześć kobiety. To niezauważalnie otworzyło drogę do emancypacji kobiet, zarówno tych z klasy robotniczej, jak i z zamożnej burżuazji. Tym pierwszym (przybyłym z prowincji) nowopowstałe domy towarowe stworzyły możliwość kariery zawodowej (od panienki sklepowej do kierowniczki sklepu).
 
Ale domy towarowe oznaczały również początki emancypacji dla przedstawicielek burżuazji, które odtąd mogły same wyjść z domu (bez przyzwoitki czy damy do towarzystwa). Bo miały gdzie się udać i gdzie spędzać wolny czas.  Tak narodził się wynalazek shoppingu, który jednocześnie był małym krokiem na drodze do aktywności zawodowej kobiet
 
Jednocześnie wzrosło znaczenie mody. Wszyscy pragnęli bowiem przyciągnąć do siebie jak najszerszą klientelę i to już nie tylko z najzamożniejszych klas. W ten sposób moda ulegla demokratyzacji. 
 

Pierwszy paryski dom towarowy – Le Bon Marché.

Pierwszym paryskim domem towarowym, który zresztą istnieje do dziś był Le Bon Marché. Został on otwarty w Paryżu przy ulicy rue de Sèvres w roku 1852. Jego twórcą był niejaki Aristid Boucicaut. Sukces był natychmiastowy, co pozwolilo panu Boucicaut przeprowadzić potężne prace architektoniczne w początkowo skromnym sklepiku. Dla ciekawostki prace te odbywały się pod kierunkiem niejakiego Gustawa Eiffela.  
 
Wkrótce w slad ze Boucicaut poszli inni przedsiębiorcy. Domy towarowe zaczęły pojawiać się w Paryżu niczym grzyby po deszczu. 
  • W 1874r otworzyło swoje drzwi Le Printemps,
  • w 1894 Galeries Lafayette,
  • w 1900r La Samaritaine,
  • BHV (czyli Le Bazar de l’Hotel de Ville).

Wszystkie to instytucje istnieją do dziś. Właściwie z wyjątkiem La Samaritaine zamkniętej od kilku lat z powodu prac remontowych. Wiecej o Le Bon Marché przeczytacie TUTAJ.

Pozdrawiam serdecznie

Beata

 

Enregistrer

Enregistrer

Enregistrer

Wielkie domy towarowe, czyli typowo paryski wynalazek.

 

Rewolucja handlowa. 

 
Dom towarowy jest w 100 % wynalazkiem francuskim. Mialo to miejsce w drugiej polowie XIX wieku. Jest to czas wielkich przemian spolecznych.  Rewolujca przemyslowa bulwersuje techniki produkcji, co prowadzi do demokratyzacji konsumpcji.  Rodzi się spoleczenstwo konsumpcyjne. Zmiany otwierają drogę do emancypacji kobiet. Pojawiają się pierwsze wielkie domy towarowe, ktore diametralnie zmieniają podejscie do handlu. Kobieta jest tam krolową I powinna czuc się jak w swiątyni wzniesionej na jej czesc. Pojawiają się calkiem nowatorskie jak na tamtą epokę techniki sprzedazy: Wszystko jest pomyslane tak, by rozbudzic w klientkach gorączkę zakupową: wolny wstęp do sklepu, wolny dostęp do towarow, przebogaty asortyment. Ceny są z gory ustalone I wywieszone. Kladzie to koniec targowaniu. Wprowadzona zostaje mozliwosc wymiany lub zwrotu towaru. Dom towarowy jest podzielony na dzialy z zainscenizowanymi przebogatymi dekoracjami. Pojawiają się pierwsze promocje I reklamy, a takze katalogii wysylkowe. Wszyscy pragną przyciągnąc jak najszerszą klientelę. Rosnie znaczenie mody w zyciu spolecznym, bo ta staje się dostępna dla coraz to mniej zamoznych klas.
 

Le Bon Marché.

 
Pierwszy taki dom towarowy Le Bon Marché zostaje otwarty w Paryzu w roku 1852 przez niejakiego Aristida Boucicaut.   Na początku jest to zwykly kramik na ulicy rue de Sèvres. Sukces jest jednak natychmiastowy. W przeciągu zaledwie 10-ciu lat sklep zwiększa obroty 15-to krotnie. Pozwala to jego zalozycielowi na sfinansowanie gigantycznej rozbudowy. Kierownictwo prac architektonicznych zostaje powierzone niejakiemu Gustawowi Eiffel I Ludwikowi-Karolowi Boileau. 
 
W slad za Boucicaut podązają inni przedsiębiorcy. W Paryzu pojawiają się kolejne wielkie domy towarowe (ktore podobnie jak Le Bon Marché istnieją do dzis). Są to: Le Printemps (otwarty w 1874r), Galeries Lafayette (otwarta w  1894r), La Samaritaine (otwarta w 1900r, obecnie zamknięta z powodu prac), BHV (czyli Le Bazar de l’Hotel de Ville).
 
 

Kim jest Aristide Boucicaut, ktory rewolucjonuje handel i wyprzedza swoją epokę?

 
Otoz jest to skromny ponczosznik z Normadnii, syn prostego kapelusznika, wlasciciela malego sklepiku w prowincjonalnym francuskim miasteczku. Sam Aristide Boucicaut rozpoczyna karierę w sklepie ojca, a następnie pracuje  jako obwozny sprzedawca na lokalnych jarmarkach. Choc w glębi ducha w mlodym czlowieku kryje się odwazny przedsiębiorca, wizjoner, spragniony nowych wyzwan, gotowy podjąc ryzyko I  ruszyc w nieznane. Zamiast więc kontynuowac na drodze wytyczonej przez ojca I przejąc rodzinny interes, mlody Boucicaut w 1835r  wyjezdza  do Paryza. Tam ambitny mlody czlowiek, bez zbytniej oglady towarzyskiej podejmuje pracę jako drobny sprzedawca w Petit Saint-Thomas na ulicy rue du Bac. Pozostanie tu przez kolejne 15-scie lat. To tu poznaje swoją przyszlą zone, pracownicę sklepu rzeznego z tej samej ulicy. Aristide Boucicaut stopniowo pnie się w gorę I awansuje na stanowisko szefa dzialu. Ale na skutek burzliwych wydarzen z roku 1848 traci pracę. Następnie  w 1852 r wchodzi w spolkę z wlascicielem zniszczonej budy noszącej nazwę Au Bon Marché. To tu wciela w zycie swoje postępowe pomysly. A czasy po temu są dogodne: rewolucja przemyslowa, mechanizacja przemyslu (początki masowej produkcji), wyz demograficzny, wzrost statusu spolecznego burzuazji. Paryz zmienia się pod kierunkiem prefekta urbanisty barona Haussmanna. Pojawiają się przelotowe arterie, mające usprawnic komunikację. Paryz pięknieje. No I zmieniają się rowniez metody sprzedazy. Boucicaut wciela w zycie swoje nowatorskie pomysly, czym wywoluje prawdziwą rewolucję w handlu.
 

Jaki jest wklad Aristida Boucicaut?

Jest on pierwszym, ktory wprowadza wolny wstęp do sklepu. Tam klienci mają wolny dostęp do towarow, pojawiają się pierwsze wywieszki z cenami, katalogi sprzedazy wysylkowej.
Boucicaut rowniez wyprzedza swoją epokę w dziedzinie socjalnej. Jako pierwszy wraz z zoną wprowadza udzial pracownikow w zyskach ze sprzedazy, niedzielny odpoczynek, tworzy pierwszą ubezpieczalnię,  fundusz emerytalny po 20-latach serwisu, zapewnia wszystkim swoim 1788 pracownikom bezplatny dostęp do opieki medycznej.


W sferze obyczajow Boucicaut wyemancypuje  zarowno robotnicę, jak I zamozną mieszczkę. Tej pierwszej (przybylej z prowincji) stwarza mozliwosc kariery zawodowej (jako panienka sklepowa). Daje rowniez okazję do wyemancypowania się przedstawicielce burzuazji, ktora dotychczas byla zamknięta w domu. Bo niby gdzie  miala by wyjsc. To Boucicaut zawdzięczamy wynalazek shopping. Daje to kobiecie idealne miejsce I  okazję do wyjscia z domu bez przyzwoitki. A dalej wszystko potoczylo się juz szybko. 



Podobne wpisy:

Enregistrer

Enregistrer

Exit mobile version