I teraz wyobraźcie sobie siedzicie sobie na takim skąpanym w słońcu relaksującym tarasie podparyskiej kafejki, a z głośnika dopływają Was dźwięki letniego przeboju. Nawet nie wiem, co jest szlagierem tego lata. Ale przebój po francusku nazywa się no właśnie – TUBE.
Dlaczego po francusku na piosenkę, która staje się przebojem mówimy UN TUBE (dosłownie RURA)?
Tak naprawdę u zarania dziejów, tzn u swojej genezy wcale nie był to pochlebny termin.
Wymyślił gp dość przewrotnie i może nawet całkiem zaczepnie – pisarz, poeta i muzyk Boris Vian, jeszcze w latach 1950 – tych. W czasach, kiedy zajmował stanowisko dyrektora artystycznego w firmie Philips.
Zainspirował się tutaj wyrażeniem, które już wcześniej istniało, bo de facto odniósł się do obrotowego cylindra gramofonu…, na którym były zapisywane popularne kawałki, po to, by później można było je odsłuchać na gramofonie – phonographe. Dobrze wyjaśnia to ten film:
Boris Vian czynił tutaj soczystą aluzję, czy bez większych ogródek uderzał w teksty piosenek, których słowa były puste, jak ten cylinder w środku – puste jak rura – creuses comme un tube.
Powiedzenie, które spopularyzował dzięki piosence napisanej dla Henri Salvador w 1957 roku – Le tube.
Jest to piosenka, która właśnie opowiada o tym, jak stworzyć przebój – pisząc piosenkę z najbanalniejszymi pod słońcem słowami. Określenie, które z czasem straciło swoje negatywne znaczenie, czy sugestywny podtekst – porównanie do pustej w środku rury.
Porcja słownictwa:
un tube – rura, przebój
un musicien – muzyk
un phonographe – gramofon
une chanson – piosenka
les paroles – słowa
les paroles creuses comme un tube – słowa puste jak rura
une chanson à succès – popularna piosenka
comment élaborer une chanson à succès avec des paroles banales – jak stworzyć popularną piosenkę z banalnymi słowami
Miłej nauki francuskiego
Pozdrawiam serdecznie
Beata
BEATA REDZIMSKA
Jestem blogerką, emigrantką, poczwórną mamą. Kobietą, która nie jednego w życiu doświadczyła, z niejednego pieca jadła chleb.
Od prawie 20 lat mieszkam na emigracji we Francji, w Paryżu.
Uważam, że emigracja to dobra szkoła życia i wymagająca, choć bardzo skuteczna lekcja pokory. Ale też wewnętrznej siły i zdrowego dystansu do samego siebie i momentami wystawiającej nas na próby codzienności.
Jestem tu po to, by pomóc Ci zgłębić tajniki języka francuskiego, rozsmakować się w nim. Opowiadam historie, które pomogą Ci lepiej zapamiętać francuskie wyrażenia.
Czasami rozśmieszę lub zmotywuję.
Znajdziesz mnie również na Instagramie, gdzie piszę bardziej osobiście o moim życiu w Paryżu i mojej pasji, jaką jest nauka języka francuskiego.