Czasownik aimer
Lekcja francuskiego
Francuski czasownik aimer – kochać
Je l’aime
Kocham go…
Je t’aime
Kocham Cię…
Czyli czasownik aimer wskazujący na ten szczególny stan wewnętrznego podekscytowania. Motylki w brzuchu i różowe okulary na nosie….
Ale czasownik aimer w wersji może niekoniecznie zero jedynkowej może odnosić się również do innych poziomów sympatii.
Kiedy ona jest w nim na zabój zakochana, a on…. No cóż….
Je l’aime.
Kocham go.
Je l’aime bien, mais je ne suis pas amoureux d’elle.
Lubię ją, ale nie jestem w niej zakochany.
Czyli czasownik aimer, ale w pewnym sensie stonowany dodatkiem słówka bien.
Je l’aime bien, maman.
Lubię go Mamo.
Jak to rozeznać: Czy to jest przyjaźń? Czy to jest kochanie?
Jak odmieniamy czasownik aimer – kochać?
j’aime
tu aimes
il aime
elle aime
nous aimons
vous aimez
ils aiment
elles aiment
Kilka przykładów zastosowania czasownika aimer:
W języku polskim, w zależności od kontekstu przetłumaczymy go jako: lubić, albo kochać:
Elle aime voyager. Ona lubi podróżować.
Elle aime dessiner. Ona lubi rysować.
J’aime conduire. Lubię prowadzić samochód.
Aimez-vous le café? Czy lubi Pan/ Pani kawę?
W domyśle: Mogę Pani ją przygotować, czy zaproponować.
Aimez-vous le café? Czy smakuje Pani ta kawa?
j’aime … – je n’aime pas … Lubię… – Nie lubię…
J’aime le printemps.
Je n’aime pas l’été.
Lubię wiosnę. Nie lubię lata.
I tutaj taka ciekawostka gramatyczna:
rodzajnik określony le, l’, la, les nie ulega zmianie w formie przeczącej i zachowuje swoją pierwotną formę.
Je n’aime pas l’été. Nie lubię lata.
Czasownik aimer może również zostać przetłumaczony na język polski jako podoba mi się:
J’aime bien cette robe.
Podoba mi się ta sukienka.
J’aime bien ta nouvelle coiffure.
Podoba mi się Twoja nowa fryzura.
No ale oczywiście nie zapominajmy o zastosowaniach, w których czasownik aimer zachowuje swoje tradycyjne zero jedynkowe znaczenie – kochać
Je l’aime.
Kocham ją.
Elle t’aime toujours.
Ona nadal Cię kocha.
C’est la vie.
Takie jest życie.
à bientôt
Do usłyszenia.
Miłej nauki francuskiego.



BEATA REDZIMSKA
Jestem blogerką, emigrantką, poczwórną mamą. Kobietą, która nie jednego w życiu doświadczyła, z niejednego pieca jadła chleb.
Od prawie 20 lat mieszkam na emigracji we Francji, w Paryżu.
Uważam, że emigracja to dobra szkoła życia i wymagająca, choć bardzo skuteczna lekcja pokory. Ale też wewnętrznej siły i zdrowego dystansu do samego siebie i momentami wystawiającej nas na próby codzienności.
Jestem tu po to, by pomóc Ci zgłębić tajniki języka francuskiego, rozsmakować się w nim. Opowiadam historie, które pomogą Ci lepiej zapamiętać francuskie wyrażenia.
Czasami rozśmieszę lub zmotywuję.
Znajdziesz mnie również na Instagramie, gdzie piszę bardziej osobiście o moim życiu w Paryżu i mojej pasji, jaką jest nauka języka francuskiego.