Edith Piaf i Coco Chanel, czyli niezwyczajne paryżanki

Jeżeli uważasz, że tworzone przeze mnie materiały są pomocne, proszę podaj dalej.

Elegancja tkwi w prostocie. Stąd czasami lepsze jest wrogiem dobrego. A zbędny (choć najpiękniejszy ) element potrafi zepsuć starannie wypracowaną kompozycję. 

Podobno Coco Chanel miała bardzo prostą receptę na elegancki look. Mawiała: Zanim wyjdziesz z domu, jeszcze raz przejżyj się w lustrze i zdejmij jedną rzecz. . 

Tak, Coco Chanel była mistrzynią minimalizmu i elegancji. Ale chyba jedno idzie w parze z drugim. Bo przyjrzyjmy się tylko spuściźnie, którą nam zostawiła:

  • klasyczne marynarki z półokrągłym dekoltem i kieszonkami, 
  • mała czarna, 
  • nieśmiertelny flakon perfumu N°5  o idealnych (minimalistycznych) proporcjach. Wszystko to można by skomentować za pomocą prostej dewizy: Nic zbędnego. 

 

Taką wyznawczynią minimalizmu (oczywiście na swój sposób) była również (moja ukochana).

Edith Piaf

Minimalizm stroju – głębia interpretacji.

Czyż klasyczna mała czarna nie jest najdoskonalszym przejawem minimalizmu?

To oczywiście dyżurny uniform pieśniarek. Chodziło o to, by strój nie odwracał uwagi od interpretacji. Prostota, czerń, klasyka, minimalizm. I przejmująca interpretacja.

Krąży taka anekdotka o Edith Piaf i o pewnej bardzo minimalistycznej sukience, w której występowała raz na scenie. Do tego stopnia minimalistycznej, że rękawy puściły w szwach. A stało się to tak. 

Edith Piaf na jeden z pierwszych swoich występów na scenie (była przecież uliczną pieśniarką, odkrytą przez dyrektora jednego z kabaretów) samodzielnie dziergała swoją kreację. W pośpiechu. Nie starczyło czasu na to, by solidnie przymocować rękawy. Piesniarka odśpiewała swoj recital, ale gdy w końcowym geście z rozmachem podniosła ręce, szwy puściły. I rękawy prawie że odpadły. Ale publiczność wybaczyła tę małą wpadkę. 

Jeszcze krótka biografia Edith Piaf.  

Edith Piaf (1915- 1963) w rzeczywistości Edith Giovanna Gascon. We wczesnym dzieciństwie była wychowywana przez babcię alkoholiczkę, jednocześnie szefową burdelu (w Bernay w Normandii). 

Początkowo Edith Piaf śpiewała po ulicach Paryża. W 1935 roku została odkryta przez szefa jednego z  kabaretów na Polach Elizejskich. To on wymyślił jej artystyczny pseudonim „La Mome Piaf”, co oznacza mały ptaszek.

Artystka szybko (bo już około 1937 roku) stała się wielką gwiazdą. O wspaniałej karierze i bardzo chaotycznym życiu osobistym. No cóż, tak najczęściej bywa.

Dla miłośników talenu Edith Piaf chciałabym dorzucić, że ma ona swoje muzemu Musée Édith Piaf  przy 5 rue Crespin-du-Gast w 11-tym okręgu (tel 01 43 55 52 72). Niestety jeszcze tam nie dotarłam.

Pozdrawiam serdecznie

Beata

Enregistrer

Enregistrer


Jeżeli uważasz, że tworzone przeze mnie materiały są pomocne, proszę podaj dalej.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.