Dlaczego kiedy ktoś płaci gotówką mówimy płacić w brzęczących monetach, czyli: en espèces sonnantes et trébuchantes?
Całkiem skuteczna metoda zapanowania nad własnymi wydatkami.
Bo z kartą bankomatową można się zapędzić, kiedy zdrowy rozsądek nakazuje umiar i danie sobie w porę po łapach.
Nieraz sama boleśnie przekonuję się o tym na sobie, jak bezradny jest człowiek wobec marketingu, który potrafi zagrać na najczulszej strunie….
Dlatego to jest ten patent: przed wybraniem się na zakupy, wybrać gotówkę z bankomatu (stosownie do planowanych wydatków). Co stanowi swego rodzaju hamulec, by wydać tyle ile trzeba i na to, co trzeba. Płacąc gotówką, czyli w brzęczących monetach.
Tutaj mówimy w sumie podobnie po polsku i po francusku.
Wyrażenie sięga czasów średniowiecza. Kiedy każdy lokalny pan na włościach, albo mniej lub samozwańczy włodarz z przerostem ambicji, kiedy działał lokalnie, a oczami wyobraźni widział siebie globalnie.
I tak w ramach miłego połechtania swojego ego, jak również ze względów praktycznych kuł swoją monetę (ze swoją podobizną).
Oczywiście nie brakowało pomysłów racjonalizatorskich (droga na skróty) i ten genialny w swojej prostocie (mniej w konsekwencjach) pomysł, by tę samą ilość monet o tej samej wartości wybić tańszym kosztem, z dużo mniejszą ilością szlachetnego kruszcu.
Psując monety. Mniejsza o reputację.
I tu, żeby upewnić się, że rzeczone monety rzeczywiście mają swoją wartość sprawdzało się je wsłuchując się w dźwięk, jaki dawało uderzenie monetą o twardą powierzchnię. Dźwięk jasny, krystaliczny, mocno brzęczący był gwarancją dobrej jakości użytego kruszcu (i odpowiedniej zawartości szlachetnego metalu).
Następnie kładziono monetę na wagę (tzw trébuchet). Żeby tym razem bardziej rzeczowo i empirycznie potwierdzić tę wstępnie dokonaną wycenę słuchowo – dźwiękową.
Nowe monety były cięższe od tych zużytych i nierzetelnie wybitych przez szukających drogi na skróty do wzbogacenia się lokalnych władców.
W tym kontekście płacić w brzęczących monetach było synonimem dokonania uczciwej zapłaty – régler en espèces sonnatnes et trébuchantes.
To wyrażenie w przykładach:
A-t-elle réellement l’intention de renoncer à son indépendance au profit de l’UE, quel que soit le prix qu’elle recevra en espèces sonnantes et trébuchantes?
Czy rzeczywiście chce zrezygnować ze swojej niezależności na rzecz UE, niezależnie od tego, ile otrzyma za to srebrników (brzęczących monet)?
Pozdrawiam serdecznie
Beata
BEATA REDZIMSKA
Jestem blogerką, emigrantką, poczwórną mamą. Kobietą, która nie jednego w życiu doświadczyła, z niejednego pieca jadła chleb.
Od prawie 20 lat mieszkam na emigracji we Francji, w Paryżu.
Uważam, że emigracja to dobra szkoła życia i wymagająca, choć bardzo skuteczna lekcja pokory. Ale też wewnętrznej siły i zdrowego dystansu do samego siebie i momentami wystawiającej nas na próby codzienności.
Jestem tu po to, by pomóc Ci zgłębić tajniki języka francuskiego, rozsmakować się w nim. Opowiadam historie, które pomogą Ci lepiej zapamiętać francuskie wyrażenia.
Czasami rozśmieszę lub zmotywuję.
Znajdziesz mnie również na Instagramie, gdzie piszę bardziej osobiście o moim życiu w Paryżu i mojej pasji, jaką jest nauka języka francuskiego.